พ่อแม่

มาเล่นน้ำดับร้อนกัน สถานที่เล่นสงกรานต์สำหรับเด็กๆ ควรเป็นสถานที่ที่ปลอดภัย บรรยากาศสนุกสนาน และเหมาะกับช่วงอายุของเด็ก โดยมีสถานที่ยอดนิยมที่เหมาะสำหรับเด็กๆ ดังนี้ค่ะ 🏞️ สวนสาธารณะและสนามเด็กเล่น เช่น สวนลุมพินี, สวนรถไฟ (สวนวชิรเบญจทัศ), สวนหลวง ร.9 มีพื้นที่กว้างขวาง เด็กๆ วิ่งเล่นได้สะดวก บางที่มีโซนเล่นน้ำแบบปลอดภัย ผู้ปกครองดูแลได้ใกล้ชิด 🛝 ศูนย์การค้าและลานกิจกรรม ห้างใหญ่ๆ เช่น Central, Mega Bangna, The Mall, Terminal 21 หลายแห่งจัดงานสงกรานต์เด็กโดยเฉพาะ เช่น โซนสาดน้ำแบบนุ่มนวล เครื่องเล่นน้ำ มีกิจกรรมศิลปะประดิษฐ์ การแสดง และดนตรีสำหรับเด็ก 💦 สวนน้ำสำหรับเด็ก เช่น Fantasia Lagoon (เดอะมอลล์), Pororo Aquapark, Cartoon Network Amazone มีโซนสำหรับเด็กเล็กโดยเฉพาะ มีเจ้าหน้าที่ดูแลความปลอดภัย สไลเดอร์น้ำขนาดเล็ก น้ำไม่ลึก 🏘️ ชุมชนหรือหมู่บ้าน […]

รับมือกับอาการหลังแผ่นดินไหว อาการเวียนหัวหลังจากแผ่นดินไหวยุติแล้ว เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้กับหลายคน และมีชื่อเรียกทางการว่า “Earthquake sickness” หรือ “post-earthquake dizziness” คล้ายกับอาการเมาเรือ (motion sickness) ซึ่งเกิดจากการที่ร่างกายยังรู้สึกเหมือนเคลื่อนไหว ทั้งที่แผ่นดินหยุดไหวไปแล้ว สาเหตุที่อาจทำให้เวียนหัวหลังแผ่นดินไหว เช่น ระบบประสาทรับความรู้สึกเสียสมดุล – หูชั้นใน (ระบบทรงตัว) ยังคงสับสนจากการเคลื่อนไหวที่ไม่คงที่ ความเครียดหรือความตกใจ – ร่างกายอาจยังหลั่งสารอะดรีนาลีน ทำให้มีอาการเหมือนจะเป็นลม ใจสั่น หรือเวียนหัว หลอนจากประสบการณ์แผ่นดินไหว – สมองยังจำการเคลื่อนไหว และ “รู้สึก” ว่าพื้นยังไหว ทั้งที่มันหยุดไปแล้ว ควรทำยังไงดี? พยายามนั่งหรือนอนพักในที่สงบ หายใจลึกๆ ช้าๆ ดื่มน้ำเปล่า หลีกเลี่ยงกาแฟหรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ถ้าอยู่ในที่สูงหรือรู้สึกโคลงเคลง ลองมองวัตถุที่นิ่ง เช่น ผนังหรือเสา เพื่อช่วยให้สมองปรับการทรงตัว ถ้าเวียนหัวมาก หรือมีอาการร่วมอื่น เช่น คลื่นไส้ อาเจียน เดินเซ ตาพร่า — ควรพบแพทย์ หากอยากบอกเพิ่มเติมว่าเวียนหัวมานานแค่ไหน

การเตรียมตัว จะช่วยให้เรารับมือกับสถานการณ์ที่เกิดขี้นได้ดี การสอนเด็กให้รับมือกับแผ่นดินไหวควรใช้วิธีที่เข้าใจง่าย สนุก และให้เด็กจดจำได้ดี ลองทำตามวิธีนี้ดูนะ 🔹 1. อธิบายให้เข้าใจว่าแผ่นดินไหวคืออะไร ใช้คำง่ายๆ เช่น “แผ่นดินไหวคือเวลาที่พื้นสั่นเหมือนตอนเราสั่นโต๊ะหรือกระโดดบนเตียง” อาจใช้วิดีโอหรือแอนิเมชันช่วยอธิบาย 🔹 2. สอนหลัก “หมอบ-กำบัง-ยึดเกาะ” (Drop, Cover, and Hold On) 💡 ทำให้เป็นเกมหรือกิจกรรมสนุกๆ เช่น “หมอบ”: ให้เด็กลองหมอบลงกับพื้นเร็วๆ “กำบัง”: ให้คลานเข้าไปใต้โต๊ะหรือเฟอร์นิเจอร์แข็งแรง “ยึดเกาะ”: จับขาโต๊ะหรือของแข็งไว้แน่นๆ 🔸 ถ้าอยู่กลางแจ้ง: บอกให้เด็กอยู่ห่างจากต้นไม้ เสาไฟ หรืออาคาร และหมอบลงกำบังหัว 🔸 ถ้าอยู่ในรถ: บอกให้เด็กคาดเข็มขัดนิรภัยและให้ผู้ใหญ่หยุดรถในที่ปลอดภัย 🔹 3. ฝึกซ้อมบ่อยๆ จำลองเหตุการณ์ เช่น มีเสียงเตือนภัยแล้วให้เด็กปฏิบัติตาม “หมอบ-กำบัง-ยึดเกาะ” แข่งขันกันว่าใครซ่อนตัวได้เร็วและปลอดภัยที่สุด 🔹 4. ทำ “กระเป๋าฉุกเฉิน” ร่วมกัน ให้เด็กช่วยเตรียมกระเป๋าฉุกเฉิน เช่น

ทักษะการสื่อสารสามารถฝึกฝนได้ การฝึกลูกให้สื่อสารความต้องการเก่งขึ้นเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาและความเข้าใจในพัฒนาการของเด็ก โดยสามารถทำได้หลายวิธีที่ช่วยเสริมทักษะการสื่อสารให้กับลูก เช่น ฝึกการฟังและการตอบสนอง สอนลูกให้รู้จักการฟังและตอบสนอง โดยการให้ลูกมีส่วนร่วมในการสนทนา เช่น เมื่อพูดคุยกับลูกควรให้เวลาพูดและไม่รีบตอบแทนลูก เพื่อให้ลูกมีโอกาสฝึกการแสดงออกอย่างเต็มที่ ใช้ภาษาที่เข้าใจง่าย ใช้ภาษาที่เหมาะสมกับวัยของลูก โดยเลือกใช้คำที่ง่ายและตรงไปตรงมา เช่น ถามคำถามที่กระชับและชัดเจน เพื่อให้ลูกเข้าใจได้ง่าย สร้างสถานการณ์จำลอง สร้างสถานการณ์จำลองที่ลูกจะต้องใช้ทักษะการสื่อสาร เช่น การเล่นบทบาทสมมติ เช่น “หากลูกต้องการน้ำ ลูกจะพูดอย่างไร?” ซึ่งช่วยให้ลูกฝึกพูดออกมาอย่างมั่นใจ สนับสนุนการใช้คำพูดที่หลากหลาย สอนให้ลูกเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆ และใช้อย่างสม่ำเสมอในการสื่อสาร เช่น ถ้าลูกใช้คำว่า “หิว” ลองแนะนำให้ใช้คำว่า “อยากทานข้าว” หรือ “ท้องว่าง” เพื่อเพิ่มความหลากหลายในการใช้ภาษา เป็นแบบอย่างที่ดี เด็กมักจะเลียนแบบพฤติกรรมของผู้ใหญ่ ดังนั้น การพูดคุยอย่างมีประสิทธิภาพและการแสดงออกทางคำพูดที่ดีจะช่วยให้ลูกเรียนรู้และใช้ทักษะนี้ได้เช่นกัน สร้างโอกาสในการพูดคุย ให้ลูกมีโอกาสพูดคุยกับคนอื่นๆ เช่น เพื่อนในโรงเรียน หรือครู เพื่อให้ลูกได้ฝึกการสื่อสารในสถานการณ์ที่หลากหลาย การฝึกให้ลูกสามารถสื่อสารความต้องการได้ดีขึ้น จะต้องมีการสนับสนุนจากผู้ใหญ่และสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมเพื่อให้ลูกสามารถเรียนรู้และพัฒนาทักษะเหล่านี้ได้อย่างต่อเนื่องค่ะ สนใจเรียนวิชาการ ภาษา ศิลปะ ดนตรี กีฬา สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ 061-9542244 หรือ

ถ้าเด็กไม่ยอมทำการบ้าน นี่คือแนวทางที่อาจช่วยได้ หาสาเหตุที่แท้จริง: ลองพูดคุยกับเด็กเพื่อหาว่าทำไมถึงไม่ยอมทำการบ้าน บางครั้งอาจจะเป็นเพราะไม่เข้าใจบทเรียน หรือรู้สึกเครียดจากการทำการบ้านมากเกินไป สร้างสภาพแวดล้อมที่ดี: พยายามจัดให้มีมุมการเรียนที่เงียบสงบและไม่มีสิ่งรบกวน ช่วยให้เด็กมีสมาธิในการทำการบ้าน แบ่งเวลาให้เหมาะสม: แนะนำให้เด็กแบ่งเวลาอย่างมีระเบียบ เช่น การทำการบ้าน 30 นาที แล้วพัก 5-10 นาที เพื่อไม่ให้รู้สึกเบื่อหน่าย ให้กำลังใจ: ส่งเสริมให้เด็กทำการบ้านด้วยการชมเชยเมื่อทำสำเร็จ หรือให้รางวัลเล็กๆ น้อยๆ เพื่อกระตุ้นให้รู้สึกดีที่ทำสำเร็จ ให้ความช่วยเหลือ: ถ้าเด็กไม่เข้าใจการบ้าน ลองให้ความช่วยเหลือ หรือแนะนำแหล่งข้อมูลเพิ่มเติมที่สามารถช่วยให้เด็กเข้าใจได้ดีขึ้น สร้างความสัมพันธ์ที่ดี: การสื่อสารที่ดีระหว่างผู้ปกครองและเด็กเป็นสิ่งสำคัญ ถ้าพูดคุยได้ดี เด็กจะเปิดใจมากขึ้น คุณคิดว่าปัญหาหลักที่ทำให้เด็กไม่ทำการบ้านคืออะไร? มาแชร์กันได้นะคะ ^^ สนใจเรียนวิชาการ ภาษา ศิลปะ ดนตรี กีฬา สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ 061-9542244 หรือ 089-6792835 Line : @thailandcoursehub  Class at home in Bangkok บทความที่น่าสนใจ ลูกโดนครูดุจนขาดความมั่นใจ พ่อแม่ควรทำอย่างไรดี? ลูกโดนครูดุจนขาดความมั่นใจ

รับมืออย่างไร เมื่อลูกเถียง ปัญหาที่ทุกครอบครัวต้องเจอ เมื่อมีเจ้าตัวน้อย ก็คือ การที่ลูกมักจะ “เถียง” เวลาเราพยายามจะสอนหรือตักเตือนอะไร ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติที่อาจเกิดขึ้นได้ เพียงแต่การตอบโต้ของเรานั้น ควรทำอย่างไรถึงจะดีนะ? และการที่เด็กๆ มีพฤติกรรมแบบนี้ เกิดจากอะไรกัน? การเถียงเกิดขึ้นได้ใน 2 ช่วงวัยหลักๆ ของเด็กๆ ที่มักพบเจอกันได้คือ ช่วงเด็กเล็ก ที่เพิ่งเรียนรู้การสื่อสารได้ไม่นาน กับช่วงก่อนเข้าวัยรุ่น โดย 2 ช่วงวัยนี้ จะมีเหตุผลในการเถียงที่แตกต่างกันออกไปค่ะ ช่วงวัยเด็กแรกเริ่มหัดสื่อสารนั้น เด็กๆ มักจะยังไม่รู้วิธีการสื่อสารมากนัก จึงอาจทำให้ไม่รู้ว่า สิ่งนี้ คือการเถียง สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ไม่ดี ซึ่งการที่เขาเถียงอาจเกิดจากการเลียนแบบสื่อที่ได้เห็น หรือพฤติกรรมของเราเองก็เป็นได้ ช่วงก่อนเข้าวัยรุ่น การเถียงมักเกิดจากฮอร์โมนที่เปลี่ยนแปลงไปตามช่วงวัย ที่ทำให้พวกเขาเกิดอาการหงุดหงิดง่าย ต้องการพื้นที่ส่วนตัว มีความต้องการชัดเจน อยากรู้อยากลอง และไม่อยากเชื่อฟังเท่าที่ควร ซึ่งวิธีการรับมือเมื่อลูกๆ เริ่มมีพฤติกรรมการ “เถียง” เกิดขึ้นนั้น อาจทำได้ดังต่อไปนี้ เป็นตัวอย่างที่ดีอย่างสม่ำเสมอ การเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเด็กๆ อย่างสม่ำเสมอ ทำให้พวกเขาสามารถจดจำ และเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองว่า การเถียงนั้น อาจไม่ใช่เรื่องที่ปกตินัก หากเราสุภาพ